خهی در هر نظر چون خویش مقبول
چو من صد بیش در کوی تو مقتول
کنم اندر جمالت عقل و دانش
چو بیند مصلحت در خویش معزول
خوی حسنی که از رویت چکیده
بشسته دفتر معقول و منقول
گریزان کژکژ از بالای تو سرو
نگردد عرض بیش از قامت طول
تو، ای دانا که عاشق را دهی پند
مکن دل در غم بیهوده مشغول
بسی دیدم فلاطون و ارسطو
شده در عاشقی مجنون و بهلول
فرو خوان قصه شیرین و خسرو
که زو لیلی و مجنون هست مسجول